วันนั้นเป็นวันที่สอบคัดเลือกห้องเรียนหลังจากที่เราสอบติดที่นี่แล้ว เราได้สอบห้องเดียวกันนั่นใกล้กันด้วย จำได้ว่าวันนั้นในความรู้สึกเราข้อสอบแม่งยากมากทำไม่ได้เลย แปลยังไงก็ไม่ออก เราก็ขอสารภาพเลยว่าก็คิดอยากจะหันไปมองแกอยู่เหมือนกันแต่แขนป้อมๆของแกก็บังไว้มิดจนมองไม่ได้ เราก็เลยมั่วซะไม่มีแต่ก็แปลกได้มาอยู่ห้อง 12 ซะงั้นคิดในใจกูมั่วขนาดนี้ยังได้อยู่ห้องนี้อีกโครตรเจ๋งอ่ะ แต่สอบเข้าก็คิดว่าจะสอบไม่ติดเหมือนกัน คืนวันก่อนสอบร้องไห้เป็นปีบเลยกลัวสอบไม่ติด กลัวไม่มีที่เรียน กลัวแม่พาไปเรียนโรงเรียนวัด แต่พอมาสอบจริงๆข้อสอบมันง่ายกว่าที่คิดเสียดายน้ำตาเลยอ่ะ พอมาเรียนจริงเกรดมันก็ตก 555+เอาล่ะเข้าเรื่องดีกว่า
ระยะเวลา 3 ปีทำไมมันผ่านไปเร็วจังนะแปปเดียวพวกเราก็จะขึ้นม.4แล้ว เราม.3/12 ก็ต้องจากกันไปเรียนในสายที่ตัวเองเลือก อาจจะไม่ได้อยู่ก้องเดียวกันเหมือนแต่ก่อนอีกแล้วแต่สิ่งหนึ่งที่จะอยู่ด้วยกันกับเราไปตลอดก็คือความทรงจำดีๆที่พวกเรามีด้วยกัน ตลอดเวลาที่เราได้รู้จักกันได้ทำกิจกรรมหลายอย่างรวมกัน สิ่งที่ทำร่วมกันทุกอย่างสนุกและเต็มไปด้วยรอยยิ้ม
ก่อนไปติดตามบทความต่อไปบอกหน่อยซิว่าใครเป็นเพื่อนคนแรก
เมื่อได้มาอยู่ศว. แล้วเจอกันได้ยังบอกด้วย อยากรู้ต่อมฝอยมันทำงาน 555+
**หมายเหตุ** ฝอยเป็นศัพท์เฉพาะที่รู้จักกันดีในห้องของพวกเรา ใครไม่เคยฝอยของบอกเชยสุดๆ
ติดตามความประทับใจได้ในบทความต่อไปนะจ๊ะ....
ก่อนไปติดตามบทความต่อไปบอกหน่อยซิว่าใครเป็นเพื่อนคนแรก
เมื่อได้มาอยู่ศว. แล้วเจอกันได้ยังบอกด้วย อยากรู้ต่อมฝอยมันทำงาน 555+
**หมายเหตุ** ฝอยเป็นศัพท์เฉพาะที่รู้จักกันดีในห้องของพวกเรา ใครไม่เคยฝอยของบอกเชยสุดๆ
ติดตามความประทับใจได้ในบทความต่อไปนะจ๊ะ....
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น